DRAMATIS PERSONAE:
Doktor WC
Plugawy Pomiot Egiptu
Chór Nieszczęsnych (Nie)Zdających

XOPOS:
Oimodzo, oimodzo, tak bardzo silne biada,
każdy z nas już ze strachu na kolana pada.
Nuże! błagalnym gestem chwytamy twą brodę,
nie traktuj nas, nie traktuj aż tak bardzo srodze!
Skryte twoje zamysły sen spędzają z oczu,
każdy z nas czasowników siłę srogą poczuł.
Jak okrutne Erynie utwierdzasz nas w szale,
o przebrzydły, okrutny, o okropny [v]ale!*
i żegnaj już od razu, ciemny Pluton wzywa,
śmiertelną tajemnicę czwarta forma skrywa.

Doktor WC:
Eheu! Już pierzchają moi NieZdający,
zawalone kolokwium – problem jest palący.
Ach! brakuje wam chyba myśli językowej,
już zbyt długo zaprzątacie moją biedną głowę,
jeszcze jedno kolokwium, a flaki ja z siebie
wywlokę niczym Katon Utyceński w gniewie.

XOPOS:
Łiiiiii! Ha-ha! jak fajosko!

Doktor WC:
..............................O niedoczekanie
hołoto plugawa! Ach sprawię wam lanie!

Plugawy Pomiot Egiptu:
Yyyy... sorry... yyyy... facio...

Doktor WC:
..............................Ti touto? Kłid est? Co jest?

XOPOS:
Przecież Plugawy Egiptu Pomiot oto jest!

Plugawy Pomiot Egiptu:
Tak! Ja jestem Plugawym Egiptu Pomiotem,
na wezwanie przybywam i zmieszam cię z błotem!
Dzierżę ja w prawej dłoni Ozyrysa członek,
którym wszystkich oświecę nim minie ten dzionek.
Przemówię teraz do was w piśmie demotycznym,
jak również w hieratycznym i hieroglificznym,
dzięki moim naukom w krótkim dosyć czasie
języków starożytnych całą moc poznacie.

XOPOS:
Huurrra! Niechaj żyje! W tobie nasza wiara!

Doktor WC:
Spyniaj, ino szybko, ty piczo prastara!
Mnie to co najwyżej możesz w pompkę cmoknąć,
gada jakby już zdołał cały rozum połknąć!
Nie będzie mnie pouczał ten egipski smutas,
co dziewięciusetletnim językiem przynudza.

Plugawy Pomiot Egiptu:
Jakie dziewięćset!? Chyba sześć tysięcy raczej!

Doktor WC:
Dopóki ja tu jestem nie będzie inaczej:
jakieś kropki i paski, naskalne komiksy
ni dudu są językiem, chyba że egipskim.

Plugawy Pomiot Egiptu:
No przecież właśnie takim, nie innym ty bobie!

Doktor WC:
Spieprzaj albo cię cieciu ze ściany zeskrobie!

Plugawy Pomiot Egiptu kuli się i odchodzi.

Pauza dziejowa. Wchodzi pani Żabka i śpiewa:
Pou moi ta roda, pou moi ta ia, pou moi ta kala selina,**
Ta di ta roda, ta di ta ia, ta di ta kala selina.

Doktor WC:
I sam jesteś bobem! ...

He Kurtine

_________________________
* Burkert proponuje tutaj lekcję vale w opozycji do dalszego żegnaj, znaczyłoby to tyle co witaj i żeganj
** stara pieśń ludowa.